Aanmelden op Mont Royal

Aangekomen op het binnenplein roept Hendrick een staljongen naar zich toe welke zich meteen aan het werk zet. Met een beleefde glimlach draait hij zich terug om naar de gaste welke op dat moment de koets uit klautert en haar ogen over de omgeving laat glijden. Zoals aangeleerd wacht Hendrick geduldig af tot de dame hem terug aanspreekt. De andere wachter had zich subtiel van het gezelschap onttrokken en was het huis binnen gesneld, de bewoners verwittigend van het nieuwe arriveren. De hoofdwachter is dus zeker niet gehaast. Gekeken naar het  tijdstip, de dag en zijn werkgever kennende, was het een veilige gok dat die nog lag te ronken, iets waarvan het zijn taak was dit soort details privé te houden. Klaarblijkelijk had de dame genoeg gezien wanneer ze Hendrick plots aanspreekt. Als u zo goed wil zijn, mag u mij alvast volgen vrouwe. Het antwoord wordt kort onderbroken en voor een tel speurt de blik van de hoofdwachter de koets af. Eu, is er bagage die naar binnen gebracht mag worden, vrouwe? Een grijnsje wordt professioneel onderdrukt. Ook al zijn het nooit zijn zaken, vanaf hij hier begon te werken heeft Hendrick zich altijd graag verdiept in de vele twisten die in zich in de villa afspelen. Het verwerken van roddels die hij hier en daar opvangt en het uitdokteren van de vele intriges maken deze job voor Hendrick zo levendig en boeiend en ook nu komt zijn nieuwsgierigheid weer boven drijven.
 

_____________________
[Er zal weldra een RP gestart worden in de familiale vertrekken, u mag zich, wanneer binnen in de villa, verder naar daar begeven.]

Ze kijkt naar haar spullen achterop de koets als de wachter ernaar vraagt. Ze weet het zelf niet goed wat ze ermee moet. Ze heeft geen idee verder van het hoe en wat. Wel heeft ze de grootste koffer nodig. Daar zit een andere jurk in, die ze zal dragen tijdens de jacht. Een waarin ze makkelijker kan rijden door de vorm hoe de rok is gesneden. De koffer met haar dameszadel zal naar de stallen moeten en verder kan het bij de koetsier blijven. Spullen van waarde neemt ze niet snel mee op een langere reis. Een les van haar vader. Ik zal me straks om moeten kunnen kleden voor de jacht, dus als u zo vriendelijk wil zijn om de grootste koffer naar een kamer te brengen waar dat kan en waar ik me ook kan opfrissen? De zwarte koffer bevat mijn zadel dus die mag naar de stallen en de rest kan voor nu wel bij de koetsier blijven. Ineens dringt het tot haar door dat de andere wachters uit het zicht verdwenen zijn en dat ze enkel met de hoogte in rang nog te maken heeft. Ze kijkt over haar schouder en ziet dat de koetsier bezig is met een staljongen en de paarden. Ze hoort de koetsier instructies over de paarden geven al lijkt het haar wat overdreven. De staljongen zal vast wel weten hoe hij met de dieren om moet gaan. Ze loopt naar de koetsier toe en zegt hem dat ze een deel van haar spullen bij hem laat en dat ze hem later zal laten weten hoe de rest zal verlopen. Dan loopt ze terug naar de wachter en knikt beleeft naar hem ten teken dat ze klaar is om naar binnen te gaan.

_______
[Ik wacht het af]

*klop klop*

"Volk!"